Guernsey 2000

Op 14 oktober vertrok de harde kern van Fischer Z wederom naar de ondertussen 26e editie van het Chess Festival op het, volgens de vakantie folders, subtropische eiland Guernsey. Onze vliegreis, met een overstap op Gatwick, verliep niet helemaal volgens plan. Ik ben nog nooit zo vroeg naar Guernsey vertrokken (8 uur in de morgen) en dankzij de mist op Gatwick arriveerden we, met ongeveer 6 uur vertraging, later dan ooit om 7 uur ’s avonds op Guernsey.

De volgende dag begon het toernooi en met een remise zette ik de trend voor de rest van de week. Ik dacht nog dat dat niet zo slecht was om mee te beginnen maar helaas kwam Jos mij vertellen dat ik één zet voordat ik remise accepteerde nog mat in vijf had kunnen geven. In de resterende zes ronden speelde ik vervolgens nog vijf remises en alleen in de derde ronde slaagde ik erin om de sleur te doorbreken middels een nederlaag tegen een oude bekende, de heer Milnes. In de laatste ronde speelde ik in 11 zetten remise tegen een andere oude bekende, Steve Murray, die daarmee de ratingprijs tot 1800 veroverde. Dit was echter niet de snelste remise want er bleken al twee andere remises in het uitslagenbakje te liggen. Thomas had het al na 10 zetten voor gezien gehouden tegen Alan Gravett en PeeWee was al na 9 zetten klaar tegen de engelse IM Webster. Webster werd daarmee met 6,5 uit 7 ongedeeld toernooiwinnaar en PeeWee eindigde zo op 5 uit 7 wat hem een gedeelde derde plaats opleverde. Jos was in die laatste ronde minder gelukkig want zijn tegenstander, de engelse IM Ledger, kwam door een overwinning op 5,5 punt waarmee hij ongedeeld tweede werd en waardoor Jos met 4,5 punt net buiten de prijzen bleef. Hij verkeerde daar echter in goed gezelschap want ook Bram veroverde door een overwinning op Menashe Goldberg 4,5 punt. Monique haalde nog net de 50% en voor de overige Fischer Zetters was ook dat nog te hoog gegrepen. In een, voor mijn doen zeer ongebruikelijke, milde bui maak ik daar verder maar geen melding van.

Naast het schaaktoernooi werd ook nog een prijsvraag met onder andere een serie vragen over Sint Peter Port georganiseerd. Omdat al snel duidelijk was dat ik dit jaar opnieuw niet in aanmerking zou gaan komen voor één van de schaakprijzen heb ik mij volledig kunnen concentreren op deze prijsvraag. Met name dankzij mijn verrassende ornithologische inzichten wist ik deze prijs nog net voor de neus van Bram en Monique weg te kapen. Zij dachten namelijk abusievelijk dat de zwaan op de gevelsteen boven de ingang van het politiebureau een pelikaan was.

Het toernooi viel deze keer samen met het jaarlijkse bierfestival in de "The Cock and Bull" pub. Er waren daar 35 verschillende bieren van de tap verkrijgbaar waaronder het voor Engelse begrippen hoog alcoholische bier "Cropton Monkmans Slaughter" (6%) en het naar Nederlandse maatstaven een beetje te bittere "Fullers London Pride". Mijn huizenhoge favoriet was echter het zeer smakelijke "Hambelton Stud". Met name Jaap Snoep en ik waren gedurende dit biergebeuren iedere nacht tot de laatste ronde in "The Cock and Bull" te vinden zodat dit misschien als één van de oorzaken gezien kan worden van ons gebrek aan schaakoverwinningen. Ook schakers zoals Robert Bellin, Steve Murray, Alan Gravett en Tim Knight zouden dit zelfde excuus kunnen aanvoeren. Dit heeft er echter wel toe geleid dat de organisator van het bierfestival in de lokale krant zijn verbazing en dankbaarheid uitsprak voor de grote belangstelling die de schakers voor zijn evenement hadden getoond. Hij ging daarom proberen om ook volgend jaar het bierfestival tijdens het schaaktoernooi te organiseren. Het is niet ondenkbaar dat dit volgend jaar voor sommigen het doorslaggevende argument zal zijn om toch maar weer naar Guernsey af te reizen…

Kees